Buitenspelen hoeft niet moeilijk te zijn
Zowel op haar school als daarbuiten is Friduwih actief met buitenspelen: “Op onze school in het speciaal basisonderwijs hebben leerlingen soms net wat extra's nodig. Eén ding hebben alle kinderen gemeen: ze hebben behoefte aan buitenspelen! Dat doen we in de pauzes op het schoolplein. De leerkrachten observeren en spelen mee waar het kan en nodig is.”
Spelen kun je leren
Dat is belangrijk, zegt haar collega Marloes: “Leerlingen vinden het fijn als een leerkracht meedoet. Kinderen spiegelen, daardoor leren ze en worden ze gemotiveerd. Ik zie daarbij duidelijke verschillen tussen leerlingen die in hun eigen tijd buitenspelen en leerlingen die dat niet doen.”
Friduwih vult aan: “Sommige kinderen hebben geen idee hoe ze zich moeten gedragen tijdens het spelen en hoe ze contact maken. Dat kunnen wij ze leren. Door hun fantasie te prikkelen en hen zelf te laten ontdekken wat er allemaal mogelijk is. Maar ook het oplossen van kleine conflicten: als je allebei dezelfde gele schep wil, hoe moet dat dan?”
Uitdagende, natuurlijke speelplekken
Het valt haar collega Marloes op dat veel speelplekken in haar buurt na schooltijd of in het weekend leeg zijn. Volgens Friduwih zijn de meeste speelplekken niet uitdagend genoeg: “Je ziet veel speeltuintjes met een enkele metalen rekstok, glijbaan en wipkip. Als ik daar met mijn eigen kinderen ben, denk ik soms al na tien minuten ‘we hebben alles al geprobeerd en gedaan, kom we gaan’. Ik gun ieder kind een natuurlijke speelplek. Natuurlijke materialen dagen kinderen uit, prikkelen de fantasie, stimuleren ontdekken en proberen. Zo verleg je je grenzen en leer je je omgeving en elkaar kennen! Hoe jonger je dat aanleert, hoe beter het is voor de ontwikkeling.”
Vies worden hoort erbij
Kinderen vinden het zelf vaak niet erg om vies te worden of om in de regen te spelen. Friduwih trekt haar kinderen oude kleren aan als ze buitenspelen. Gaan ze ergens heen, dan heeft ze een setje reservekleding mee: “Mijn zoontje moet ik soms letterlijk uit de modder halen, die gaat erin liggen”, lacht ze. “We zijn als ouders vaak geneigd om dingen te voorkomen. Als je kinderen vrijlaat, ontstaan er mooie dingen. Kinderen kunnen zichzelf zijn.”

Ga op zoek en maak je eigen speelplek
Helaas zijn er te weinig uitdagende speelplekken in ons land. Jantje Beton werkt er elke dag aan met leerkrachten als Friduwih en Marloes om dit te veranderen. Maar we hebben geen tijd te verliezen. In de tussentijd heeft Friduwih een tip voor ouders: “Spreek met andere ouders af en ga samen met de kinderen speelplekken ontdekken. Vraag buurtkinderen mee als ouders geen tijd of ruimte hebben. Neem een keer een doek mee, daarmee kan je overal een hut bouwen, of picknicken. Of neem een tas met spullen mee, zoals een speelgoedje die ze kunnen begraven en zoeken. Wees creatief, het kan heel eenvoudig zijn.”
Een veilige speelplek
Friduwih begrijpt dat sommige ouders niet van huis kunnen om met hun kind buiten te spelen. Dan is het extra fijn als de buurt veilig is. Als dat niet zo is, kan je niet zomaar je kind zelf naar buiten laten gaan. “Daar ligt een kans en een taak voor het onderwijs, de gemeente en ouders. Die driehoek zou beter kunnen samenwerken. Er worden vaak al activiteiten georganiseerd. Ouders kunnen daarnaar op zoek gaan en organisaties kunnen zorgen dat ze de kinderen en hun ouders bereiken.” Marloes vult aan: “Laat kinderen meedenken. Dan wordt het veel meer een plek voor henzelf, waar ze goed voor willen zorgen en betrokken bij zijn.”
Samen het verschil maken
Buitenspelen is niet alleen leuk, het is noodzakelijk voor een gezond en gelukkig leven. We moeten nú iets doen! Anders verliezen we een generatie aan binnen zitten. Jantje Beton lost dit probleem op door speelplekken mogelijk te maken en buitenspeelcoaches in te zetten.
Kijk hoe jij kunt helpenHelp mee
Jantje Beton zorgt voor meer en uitdagende speeltuinen, dichtbij en veilig. In alle projecten betrekken we kinderen, zij zijn immers de echte experts.