“Ze zijn niet te stoppen”

Het begon op maandag met een rondje door de wijk, op zoek naar zwerfafval dat de kinderen gebruiken voor het project. Dan snel weer naar binnen om te brainstormen wat er van gemaakt kan worden. Een schetsontwerp maken, samen met het team. Dan aan de slag, knippen plakken, zagen, schilderen en vooral ook veel lachen. Het tussenresultaat bespreken met elkaar of er nog iets valt te verbeteren.

Presenteren aan de klas

Aan het einde van de week presenteer je het resultaat aan de klas. Bij de Zuidas hadden ze van afvalmateriaal een microfoon in elkaar geknutseld die je kon gebruiken voor de presentatie. De kinderen vertellen trots over wat ze gemaakt hebben. “Ik heb een kipsatéautomaat gemaakt,” begint Kyshairo. “Hier gaat het geld in en dan komt hier een kipsaté uit en via dit luikje komt het speelgoed.” Waarom speelgoed is een vraag uit de klas. “Omdat je bij een happy meal ook speelgoed krijgt, dus bij mij ook,” is zijn logische antwoord.

Tijd voor een fruitje?

Daarna volgen de de presentaties zich in rap tempo op. Twee knikkerbanen, een popcornmachine, een rok met als knoop een dopje van een frisdrankfles en een knuffel. Allemaal gemaakt van gevonden en zelf meegebrachte afvalmaterialen. Als de presentatie is geweest, is het tijd voor een fruitje, maar twee teams zitten nog verbeteringen aan te brengen aan hun project. En dat is iets wat de hele week kenmerkte: als de kinderen aan de slag waren, zijn ze bijna niet meer te stoppen!